Το Σαββατο βρεθήκαμε Λαύριο ύστερα από μία αποτυχημένη βόλτα στον Σείριο όπου μετα λύπης μας διαπιστώσαμε ότι έχουν οργώσει ολόκληρο το χωράφι που χρησιμοποιούσαμε, αφήνοντας ένα πολύ μικρό κομμάτι. είχε και άπνοια, ο καιρός κλειστός, οπότε την κάναμε για άλλες παραλίες!
Στο Λαυριο τα πράγματα ήταν καλύτερα, ο άνεμος περίπου 20 χιλιόμετρα και ερχόταν σε διεύθυνση 90 μοιρών από την θάλασσα. Αφού φάγαμε πάνω από μισή ώρα να αναλύουμε τον τρόπο απογείωσης πείσαμε τον κοτζιλέλο να κάνει την πρώτη ηρωική απογείωση. ξέχασε όμως να δέσει τους ιμάντες των ποδιών οπότε έτρεξε πολύ και αφού απογειώθηκε έκλεισε ο ασύρματος του με αποτέλεσμα να μην μάθουμε τον λόγο που το έτρεξε τοσο πολύ (αδύνατον να τρέξεις τόσο με αυτή την ένταση). κατόπιν ο τσουρινάκης ξεκόλλησε σε 2 βήματα το ίδιο και ο Άγγελος (μου φαίνεται ότι λύθηκαν τα ενδεχόμενα προβλήματα με την απογείωση του). Πετάξαμε όλοι από δύο φορές εκτός από τον κοτζιλέλο. Του γιατρού το μοσκίτο έπαθε ζημιά η οποία ήθελε ώρα να επισκευαστεί και δυστυχώς δεν πέταξε.
Έφτασα στα 1200 μέτρα, πέταξα πάνω από τα σύννεφα ωστόσο δεν πλησίασα και πολύ γιατί στο βάθος προς την θάλασσα ο καιρός ήταν κλειστός. η θέα απίστευτη, διακρίνεται στο βίντεο η μακρόνησος και στο βάθος με καθαρότερο καιρό βλέπουμε και την τζιά.
Στην δεύτερη προσγείωση μου κόλλησε το βίντεο γιαυτό δεν την ανέβασα. Πάντως όλοι αναγκαστικά προσγειωθήκαμε με πλάγιο άνεμο χωρίς προβλήματα
οι λήψεις εδάφους είναι με το κινητό, ενώ στον αέρα GoPro hero2 στα 1080p.
Δείτε το στην υψηλή ανάλυση