Η ιδέα είναι πολύ καλή και κατά την γνώμη μου κάνει και για αετούς (με την κατάλληλη προσαρμογή).
Ένας σπασμένος αετός δεν πετάει για να σε κατευθύνει, ότι θα έχει ποιο πολύ αντίσταση και θα μειώσει την ταχύτητα προς την κατεύθυνση που θα έχεις επιλέξει ναι, αλλά θα είναι πολύ καλύτερα από το να πηγαίνεις στα βράχια και να μην μπορείς να κάνεις τίποτα.
Φανταστείτε να είστε ακριβώς πάνω από τα σύνορα μιας τεράστιας έκτασης με γκαζόν και ενός χωραφιού με κάκτους και να φυσάει άνεμος έντασης 5κμ από το γκαζόν προς τούς κάκτους. Ούτε να το σκεφθώ δεν θέλω.
Αν έχεις κάτι τέτοιο τουλάχιστον δεν θα γίνεις σκατζόχειρος.
Και μόνο ότι θα μπορείς να έλθεις σε κόντρα άνεμο πριν την προσγείωση και να μειώσεις έτσι την οριζόντια ταχύτητα είναι τεράστιο όφελος.
Το μόνο σημείο που υπάρχει μια δυσκολία (σε σχέση με τον πιλότο παρα-πέντε) είναι ότι το σημείο που τερματίζουν οι αρτάνες πρέπει να υπάρχει μια απόσταση ~4-5 μέτρων για να μην μπλέξουν στον αετό. Πρέπει δηλαδή από αυτό το σημείο μέχρι τους ώμους του πιλότου (και όχι στο σημείο κρεμάσματος) να καταλήγουν δύο ιμάντες και όχι ένας που έχουμε σήμερα. Αν βρουν κάποιο τρόπο να λύσουν αυτό το πρόβλημα, που δεν είναι και τόσο δύσκολο, θα έχουμε το τέλειο εφεδρικό, αχρείαστο να είναι.
Γενικά νομίζω ότι επειδή με αετό πολύ σπάνια ανοίγει κάποιος εφεδρικό δεν έχουν κάνει μεγάλες προσπάθειες εξέλιξης των εφεδρικών, σε αντίθεση με την ελεύθερη πτώση π.χ. που τα εφεδρικά είναι πολύ εξελιγμένα. Οι παραπεντάδες είναι καλυμμένοι με αυτό. Οι αετατζήδες !!!!!!!
Νομίζω ότι με αυτό το εφεδρικό (αν το προσαρμόσουν για αετό) θα μειωθεί κατά πολύ η πιθανότητα τραυματισμού σε σχέση με την σημερινή κατάσταση.