Με λύπη μου αναφέρω ότι σήμερα και μετά από μια καταπληκτική πτήση, η περισυλλογή έγινε από περιπολικά.
Δύο αετούς και τέσσερα παραπέντε.
Μας περίμεναν στην προσγείωση των παραπέντε και αργότερα ήρθαν στην προσγείωση των αετών.
Με τηλεβόες φωνάζαν από την απογείωση σε όσους πετούσαν να κατέβουν.
Η υπόθεση ήταν για αυτόφορο. Τώρα το πως τη γλυτώσαμε είναι μια άλλη ιστορία.
Πιστεύω πως η πολιτεία μπορεί αν θέλει να βοηθήσει τα αεραθλήματα μιας και ο χώρος που χρησιμοποιούμε στην Θεσσαλονίκη είναι συγκεκριμένος. Πίσω από το δρόμο.
Όμως όχι.
Προτιμούν να φέρονται στους αεραθλητές σαν να είναι κοινοί εγκληματίες και άχρηστα παράσιτα την στιγμή που οι άνθρωποι του αεραθλητισμού κάνουν θυσίες, ώστε να συντηρείται ο αεραθλητισμός που στηρίζει τους νέους στον αδιέξοδο αγώνα της καταναλωτικής ρομποτικής κοινωνίας που θέλοντας και μή τους ωθεί καθημερινά στις μυριάδες θανάσιμες παγίδες.
_________________