Από μέρους μου, πρώτα απ όλα θέλω να ευχαριστήσω τον Κώστα Μητρατζά που διάθεσε την μέρα του να έρθει μαζί μας για την περισυλλογή και όχι μόνο. Επίσης να επισημάνω την προτροπή του Νίκου Μωραΐτη από την προηγούμενη μέρα να πάμε Αμφίκλεια για να βγάλουμε κάποια απόσταση.
Δύο λόγια για την πτήση. Στο βουνό βγήκαμε Σπύρος Γονατάς, Νίκος Μωραΐτης, Κώστας Μητρατζάς, Αντώνης Σπυρέλης και εγώ. Ο Αντώνης μιας και δεν υπήρχε δεύτερος οδηγός αποφάσισε να κάνει την περισυλλογή του Σπύρου. Ο καιρός ενώ τον περιμέναμε ΒΔ ήταν Δυτικός. Αφού δεν άλλαξε κάτι στην κατεύθυνση στήσαμε στην Δυτική απογείωση. Πρώτος απογειώθηκε ο Νίκος και οι συνθήκες δεν φαινόταν και τόσο καλές, λίγο αργότερα ο Σπύρος και μετά εγώ. Κάποια στιγμή ο Σπύρος ακούστηκε στο VHF ότι φεύγει για Λειβαδιά με 2950m, ενώ Ο Νίκος και εγώ προσπαθούσαμε να πάρουμε ύψος πάνω από την απογείωση. Καταφέραμε να σκαρφαλώσουμε πάνω στον Παρνασσό όπου τα θερμικά άρχισαν να γίνονται ήρεμα. Φύγαμε προς Λειβαδιά και εμείς με 2950m. Εκεί έμεινε για λίγο πίσω ο Νίκος, διάλεξε άλλο δρόμο και τον έχασα από τα μάτια μου. Ο Γονατάς ούτε φωνή ούτε ακρόαση ακόμη. Πετώντας πάνω από τον Ελικώνα ο Νίκος μου είπε ότι προσγειώθηκε δίπλα στην Λειβαδιά (δεν ήταν και πολύ σίγουρος για το πια πόλη ήταν αυτή βέβαια). Μετά από λίγο ο Σπύρος μου απάντησε ότι ήταν στον Ελικώνα στα 1600m. Από τα μέσα του Ελικώνα άρχισα να βλέπω τις Πλαταιές, ήθελα καμιά 35km ακόμα. Φτάνοντας κάποια στιγμή στην ανατολική άκρη του Ελικώνα βλέπω ότι δεν υπάρχει πλέον ορεινός όγκος μέχρι τις Πλαταιές. Είχα ύψος 2150m και απόσταση από Πλαταιές 23km. Το όργανο μου έλεγε ότι βγαίνω οριακά (υπήρχε ούριος γύρω στα 15km/h). Πίστευα ότι έπρεπε να βρώ ένα ακόμη θερμικό για να βγω. Τζίφος όμως. Με τέρμα VG, και προσπαθώντας να έχω την καλύτερη αεροδυναμική στο σώμα μου (αφτιά μέσα, αντίχειρες μέσα που έλεγε και ο τεράστιος), έκανα το μεγαλύτερό μου και απολαυστικότερό μου glide. Βγήκα στην προσγείωση των Πλαταιών με 150m. Κατόπιν έμαθα ότι ο Σπύρος είχε προσγειωθεί 5km πριν από τις Πλαταιές.
Δεν θα ξεχάσω την μαγευτική εικόνα αλλά και το δέος πάνω από τον Παρνασσό, ίσως το ομορφότερο βουνό στην χώρα μας.
Εύχομαι σε όλους τις ομορφότερες πτήσεις!
Υ.Γ. Ελπίζω ο Σπύρος να τα βρει λίγο με την τεχνολογία και να βάζει τις πτήσεις του στο Leonardo. Θα χαρούνε κι άλλοι μαζί του και θα μάθουνε και δυο πράγματα παραπάνω. Κρίμα να χάνονται αυτές οι πτήσεις με ένα Delete. Εκτός του Σπύρου ισχύει και για άλλους αυτό.